متعه و عفت

پرسش: در قرآن به کسانی که توانایی ازدواج ندارند توصیه شده که عفت بورزند نه اینکه بروند متعه کنند!
وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِکَاحًا حَتَّیٰ یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ... ﴿نور33﴾
و کسانی که امکانی برای ازدواج نمی‏یابند، باید پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را بی‏نیاز گرداند.

پاسخ: « ازدواج » که در آیه فوق توصیه شده، دو نوع است ؛ دائم و موقت. هر کس به هیچکدام دسترسی نداشت « باید » عفت بورزد و هر کس دسترسی داشت، می تواند از « هر کدام » که دوست داشت استفاده کند.
در مورد تهمت بی عفتی که ممکن است به انجام دهنده متعه زده شود هم باید گفت که منظور از عفت ورزی، دوری از حرام است و خودداری از معصیت، نه دوری از لذت حلال یا خودداری از مباحات! دستور دین این است که اگر دسترسی به نکاح داشتید می توانید از آن بهره ببرید ولی اگر دسترسی به هیچ نکاحی نداشتید (ولو موقت) نباید به بهانه اینکه من نیاز دارم و چه کنم و... معصیت کنید. بلکه باید نفس را کنترل کنید آن هم از حرام، نه از حلال!!

مطلب مرتبط و مهم: اگه نمی‌تونی ازدواج کنی، خب صبر کن!